ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
แม้มารดาเขาจะเกลี���ดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ
เวรกรรม เอ่า ดันเปนคำเรียกซะงั้น ต้องรีโปรแกรมสมองเลยทีเดียว
หลังจากแต่งเข้าครอบครัวเว่ยเซ่าแทนพี่สาว เกิดเหตุการณ์มากมาย ที่ทำให้นางเอกได้พิสูจน์ตัวเอง
แต่ถึงบทที่นางจะต้องยอมโอนอ่อน นางก็รู้ความเหมาะความควรมาก คือเป็นคนรู้จังหวะจะโคนในชีวิตที่แท้
กดดัน น่��รำคาญ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา
แต่ปมและทิฐิในใจยังยั้งให้ต้องเก๊กนิ่งเก็บกดไว้ อีกทั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ วันๆถ้าไม่ไปรบไกลๆก็งานเยอะมากกก เวลาเจอเมียมีน้อยนิด ติดนู่นติดนี่มีคนมาเรียกตลอด เลย ยังแสดงศักยภาพความหื่นได้ไม่เต็มที่ ~เล่มนี้ได้โชว์พาวในด้านการรบที่เก่งกาจ ห้าวหาญ website ก็หวังว่าเล่มหน้าจะแสดงศักยภาพความเป็นสามีที่ดีได้มากขึ้นและชวนกรี๊ดมากกว่านี้นะ #พร้อมรอชม
น้องซ่งจู่เอ๋อร์เล่นเป็นเสี่ยวเฉียวได้ดีมาก พอดีไปหมดทุกอย่าง ความสวยสง่า ฉลาดสุขุม น่ารักน่าเอ็นดู น่าทะนุถนอม ดูแล้วเชื่อหมดใจว่านี่คือหญิงสาวที่จะเป็นเจ้าของหัวใจผู้ครองใต้หล้าแบบเว่ยเซ่าได้ ตอนอ่านนิยายยังไม่เอ็นดูนางเอกเท่าในซีรี่ส์ที่น้องเล่นเลย
เรื่องราวรักโรแมนติดท้ายครัวของจ้าวลู่ซือและหลินอวี่เสิน
ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม (พากย์อังกฤษ)
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!